Ülkemizin en önemli sorunlarından birisi, maalesef belki de en önemlisi liyakat ve adalet ilkelerine layıkıyla riayet edilmemesidir. Özellikle yönetici atamalarında bizden mi değil mi mantığıyla hareket edilmesi kamu vicdanını yaraladığı gibi, bir yandan da bu hususu toplum olarak içselleştirdiğimiz de üzücü bir gerçektir. Bir kurumda görev verilecek kişide bakılacak ilk şey, siyasi ve dünya görüşü ne olursa olsun, yapılacak işe vaziyet edebilme kapasitesinin yeterliliği olmalıdır. Toplum olarak ilerlemek ve gelişmek için, adama göre iş değil, işe göre adam düsturuyla hareket etmek mecburiyetinde olduğumuz su götürmez bir gerçektir. İltimas , adam kayırma, torpil ve benzeri tanımlarla ifade edilen davranış şeklini artık lügatımızdan tamamen kaldırmamız gerektiğini temmuz ayında, maalesef acı ve net bir şekilde öğrenmiş bulunuyoruz. Fakat bu sorun kamu idaresine yakın zamanda yerleşmiş bir mesele değildir. Bir kaç asırdan beri ülkemizi kemiren bir ur haline gelmiştir. Osmanlı Devleti'nin gerileme ve yıkılış dönemine baktığımızda, yıkılışa bir çok sebep gösterilebilir, ama en önemlilerinden birinin devlet adamlarındaki liyakat eksikliği olduğu aşikârdır. Nisa Suresi 58. Ayette ; "Hiç şüphesiz Allah size, emanetleri ehline teslim etmenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emreder. Allah size ne güzel öğüt veriyor. Şüphesiz Allah işitir ve görür." buyuruluyor. Emaneti ehline verirseniz daha iyi olur demiyor, açıkça emrediyor. Gelenek ya da kalıplaşmış yönetim anlayışıyla ya da herhangi bir amaçla emaneti ehline vermeyebilirsiniz. Adaletle hükmetmeyi bir şekilde ihmal veya ihlal edebilirsiniz. Bu yaptıklarınızı kitabına uydurup, toplumu da ikna edebilirsiniz. Bu şekilde dünyadaki sorumluluktan kurtulabilirsiniz. Ancak ayette de belirtildiği gibi her şeyi işiten ve gören, neyi, neden ve ne niyetle yaptığınızı hakkıyla bilir ve hesabını sorar. Liyakat esasına göre değil de bir güç ya da iltimas yoluyla bir yer elde eden insanlarda, sürekli bir "liyakat eksikliği" huzursuzluğu olur. Buna bağlı olarak baskıcı davranırlar. Çünkü liyakat eksikliğini başka özelliklerle kapatmak mümkün değildir. Herhangi birinin adamı olmak, filan sendikanın mensubu olmak, falan siyasetçinin hısımı olmak, liyakat noksanlığının dayanılmaz ızdırabını dindirmek için yeterli değildir. Hep açık bir yara gibi, bu sıkıntıyı hisseder ve başka şekillerde kendini ispatlamaya çalışır. Alt kadrolarında çalışanlara zulmeder. Bunun yanı sıra liyakatla bir yere gelinemediğini gören liyakatli insanlar da topluma katkı vermeyi bırakıp, düzene ve sisteme muhalif olurlar, toplum da bunların yapabilecekleri olumlu katkı ve hizmetlerden mahrum kalır. Bu mesele siyasal ve bürokratik sistemin işleyişini, hizmet kalitesini ve bürokrasiye güven duygusunu tüketen sosyal bir sorundur. İşbaşına gelen hükümetlerin ya da herhangi bir yöneticinin çalışacağı ekibi, tanıdıklarından veya kendi çevresinden seçmesini bir noktaya kadar anlayışla karşılayabiliriz, fakat bunda da liyakat ve ehliyet sahibi kişiler olması başarı ve kalite bakımından katiyetle elzemdir. Bu mesele kamu hizmetinin yürütülmesinde çok kritik sorunlara sebep olmakta, telafisi mümkün olmayan zararlar vermektedir. Kurumlarda sosyal dokuyu zedelemekte, düzen ve insicamı bozmaktadır. Çalışma barışına zarar vermekte, verimi düşürmektedir. Yıllardan beri hemen her hükümet döneminde yapılan kadrolaşma ve kayırmacılık, demokratikleşme sürecimizi ve milli birliğimizi de derinden yaralamaktadır. Bu sığ zihniyet ülkemizi yıllardır kemirmekte ve sürekli paçamızdan çekerek hızımızı kesmektedir. Her alanda işinin ehli, liyakat sahibi kişilerin işbaşına gelmesi, müreffeh bir toplumun tesisi için en önemli adımlardan biri olacaktır. Bunu temin edebilen kişi, kurum, kuruluş, parti bu ülkeye en büyük hizmeti yapmış olacaktır. Gelelim sağlık kurumlarında liyakat ve adalet ilkelerine riayet konusuna. Üzülerek söylemek gerekir ki bütün kurumlarda olduğu gibi sağlık kurumlarında da liyakata yeterince önem verilmemektedir. Daha somutlaştırmak gerekirse, örneğin Eskişehir ilimizdeki sağlık kurumlarında bir dizi yönetici atama garabeti yaşanmıştır. Burada isim vererek kimseyi rencide etmek istemeyiz fakat hekes basit bir araştırmayla neler yaşandığına kolaylıkla vakıf olabilir. Bunun gibi yüzlerce örnek vermek mümkündür. Özellikle yetkili sendika yönetici ve mensuplarının ülke genelinde idari ve yönetim kadrolarına atanmalarını, herhalde bütün yetenekli ve liyakatli kişilerin aynı sendikaya üye oldukları şeklinde açıklamak mümkün değildir. O halde, artık aleni ve aymazca yapılan bu tür işlemlerden bir an önce vazgeçilmesi gerekmektedir. Madem illaki bu sendikadan olacak, hiç olmazsa biraz ehil ve sırıtmayacak kişiler seçilmeli ki aklımızla alay edildiğini düşünmeyelim. Atalarımızın da dediği gibi "Adam hacı mı olur ulaşmakla Mekke'ye, eşek derviş mi olur taş çekmekle tekkeye?" Bu konu uzar gider, lakin daha büyük sıkıntıların yaşanmaması, güzel bir istikbal umudumuzun körelmemesi ve toplumun inanç ve güven duygusunun tesisi bakımından herkesin aklını başına alması gerekmektedir. Kamu yönetiminde aidiyet duygusunun gelişmesi için liyakata dayalı bir personel rejiminin yerleşmesi gereklidir. Bu liyakat ve adalet zaafiyeti, toplumsal, kültürel ve ahlaki bir yozlaşmayı da beraberinde getirmektedir. Hiç kimsenin bu mübarek vatana ve bu necip millete bunu yapmaya hakkı yoktur. Bir an evvel kamu yönetiminde liyakata dayalı, etik standartların belirlenmesi ve etkin biçimde uygulanması gerekmektedir. Eksen Sağlık-Bir-Sen olarak hiç kimseden bir çıkar beklentimiz olmadığı gibi kimseye ödememiz gereken diyet borcumuz da yoktur. Bu nedenle her platformda ve her konuda hak bildiğimiz gerçekleri açık yüreklilikle ve yapıcı bir şekilde ifade etmekten çekinmiyoruz. Ahlaklı, adil, objektif,tarafsız, bağımsız, güvenilir, ilkeli ve erdemli bir zihniyetle sendikal faaliyetlerimizi, şimdiye kadar olduğu gibi bundan sonra da aynı kararlılıkla sürdüreceğimizi temin ederiz. Saygılarımızla. Arif Yaşar Genel Başkan
Adınız Soyadınız
E-Posta
Girilecek rakam : 442237
Lütfen yukarıdaki rakamları yazınız.